El hombre que mató a Antía Morgade

El hombre que mató a Antía Morgade

  • Downloads:3619
  • Type:Epub+TxT+PDF+Mobi
  • Create Date:2023-03-01 02:41:44
  • Update Date:2025-09-23
  • Status:finish
  • Author:Arantza Portabales
  • ISBN:8426423868
  • Environment:PC/Android/iPhone/iPad/Kindle

Summary

Santiago de Compostela, 2021: seis amigos acuden a una cena de reencuentro tras más de dos décadas sin verse。 Durante el espectáculo de fuegos artificiales previos a la festividad del Apóstol, un disparo a bocajarro acaba con la vida de uno de ellos。

Pronto quedará patente que la clave del asesinato se remonta a lo sucedido en el piso de menores tutelados que compartieron de adolescentes: el suicidio de Antía Morgade después de que uno de sus educadores, Héctor Vilaboi, abusara de ella。 Tras una condena de veinte años de prisión, Vilaboi acaba de volver a la calle, pero ha desaparecido sin dejar rastro。 El inspector Santiago Abad y la subinspectora Ana Barroso deberán enfrentarse a la resolución de un crimen en el que todos los indicios apuntan al «hombre que mató a Antía Morgade», pero, a medida que una serie de secretos inesperados salen a la luz, ambos tendrán que encontrar la manera de sobreponerse a sí mismos para evitar un nuevo asesinato。

Download

Reviews

Carlos Suberviola

Arantza Portabales, Abad y Barroso no defraudan。 Thriller adictivo con capítulos muy cortos que enganchan demasiado。 Ojalá tengamos muchos más casos。Muy recomendable aunque para mi el mejor de la saga es el segundo: La Vida Secreta de Úrsula Bas。

Raul

¡Qué pena! Estás son las dos palabras con las que empecé mi anterior reseña sobre la saga Abad y Barroso y las vuelvo a utilizar aquí。 Aunque esta vez con una connotación más negativa que la anterior。 Creo que lo que me había convencido más en la segunda obra con respecto a la primera, se vuelve a perder en esta ocasión y puede que sea, para mí, el libro más flojo de la saga。No conozco a la autora ni su intención con esta serie de libros。 Si el objetivo es el de contar la relación entre Abad y B ¡Qué pena! Estás son las dos palabras con las que empecé mi anterior reseña sobre la saga Abad y Barroso y las vuelvo a utilizar aquí。 Aunque esta vez con una connotación más negativa que la anterior。 Creo que lo que me había convencido más en la segunda obra con respecto a la primera, se vuelve a perder en esta ocasión y puede que sea, para mí, el libro más flojo de la saga。No conozco a la autora ni su intención con esta serie de libros。 Si el objetivo es el de contar la relación entre Abad y Barroso, podría entender algo mejor la obra。 Si el que sean policías investigando un caso criminal es algo accesorio al tema principal, entendería que la obra sea mejor de lo que a mí personalmente me parece。 Pero lo que yo siento es que esto se vende como novela negra o thriller policiaco, y es con este sentir con el que se me cae totalmente la obra。Voy a intentar explicarme mejor。 Abad y Barroso me caen horriblemente mal。 Tienen dos personalidades que me desesperan。 Y cuando se juntan, en vez de mitigarse esta sensación, se me hacen todavía más odiosos。 Son una pareja disfuncional, abocada al desastre, con las culpas repartidas al cincuenta por ciento hasta la fecha (si más adelante pasa algo entre ellos ya se harán nuevas cuentas)。 Y esto ¿qué tiene que ver en mi valoración? Absolutamente nada。 La autora puede crear a los personajes como le parezca, son sus creaciones y punto。 Lo que no compro es que quiera venderlos como unos investigadores geniales y los mejores del mundo mundial cuando se les mueren todos los implicados mientras ellos juegan al "y tú más"。 Por eso entiendo que a la gente que le gusta como va evolucionando la historia personal entre los dos, puedan disfrutar más de la obra。 Yo que me fijo en el conjunto no puedo pasar muchas de las cosas que aquí se cuentan。La historia parte de una premisa que no es novedosa。 Esto no es nada malo, todo está inventado。 Un grupo de amigos con un pasado en común se juntan después de muchos años y la desgracia se cierne sobre ellos。 Uno muere y toca averiguar si ha sido uno de ellos el culpable o es alguien ajeno。 Pues cualquier amante de este tipo de libros, de esos que les gusta investigar lo que sucede a la vez que a los protagonistas y piden algo de coherencia a lo que se cuenta, creo que tarda dos páginas en resolver el libro, en encontrar imposible lo que se cuenta y terminar con el libro。 Paso a spoiler para no destrozar a nadie el libro y para justificar lo qué cuento:(view spoiler)[ Disparan a alguien en una mesa redonda de seis personas que miran a oscuras los fuegos artificiales。 Por mucho silenciador que lleve la pistola, el ruido se oye algo。 Lo pasamos, vale。。。Están en un restaurante, en la terraza。 Por mucho que me cuenten que han apagado las luces, la oscuridad jamás será total, como para no ver que alguien cae desplomado a tu lado o los movimientos que se dan a tu alrededor。 Venga, también lo pasamos。。。La pistola se queda sobre la mesa, lo que da a entender que el implicado no ha podido esconderla o llevársela porque sigue ahí。 Pero vamos a comprar que el asesino cuenta con ello y la ha dejado para crear confusión。 Vamos a seguir comprando cosas aunque cada vez menos convencidos。。。Los super agentes, que no han visto CSI en su vida, ni han leído un libro policiaco, deciden que para que buscar restos de disparo en los comensales。 Solo lo hacemos en la víctima, para ver que no ha sido un suicidio。。。De verdad, ya solo con esto yo no puedo seguir creyéndome nada de lo que venga a continuación。 O me centro en la historia de amor de los protas o dejo el libro, o le doy una oportunidad pensando que me sorprenderá al final con una explicación lógica。。。 Spoiler dentro del spoiler: no, nunca llegó la explicación lógica (hide spoiler)]。Y esto sucede solo en la exposición del caso, donde yo ya estaba con la mosca detrás de la oreja。 A lo largo del libro la autora sigue incorporando sucesos difíciles de creer。 Vale que son cosas de la trama y que cada uno se sentirá más cómodo o menos con ello, pero cuando el libro ya arrastra tanto, a mi todos estos "posibles" no hacen más que desconectarme de la trama。 Otro ejemplo:(view spoiler)[ Mata a una persona robándole la epinefrina que necesita para su alergia al conseguir cambiar unos bombones o pasteles (además primero dicen que los entregan al hotel y luego que los ha llevado uno de los implicados)。 Para llevar a cabo esta escena, la habitación se queda vacía, y la víctima que siempre lleva consigo la epinefrina, en esta ocasión, casualidades de la vida, decide salir del hotel sin el bolso。 Justo en el único descuido que tiene la pobre mujer en sus cuarenta años de vida, aparece el malo para llevar a cabo su plan (hide spoiler)]。Yo lo siento, no me gusta poner notas bajas, pero cuando me encuentro con semejantes despropósitos, no puedo dejarlos pasar。 Intento ser menos riguroso cuando es algo sobre gustos, pero en este caso son detalles que no puedo pasar por alto, más cuando Arantza ya tiene varios libros publicados y con el respaldo de una editorial。 Sigue escribiendo bien, aunque en esta entrega he notado que ha perdido algo de esa magia que mostraba en sus anteriores obras。 Como que su forma de escribir se ha vuelto más práctica y menos espontanea。Habrá más Abad y Barroso, y yo volveré a caer en su lectura posiblemente, porque deseo que Arantza siga en lo de escribir y consiga afinar más en esos detalles en los que en ocasiones siento que flojea。 Sigo esperando que salga de este universo y cree algo distinto en formato novela larga y poder disfrutar de todo su potencial。 Léanla, que esta es solo mi opinión, y seguro que peor de la que cada uno pueda hacerse por sí mismo。 。。。more

Faby Franco Félix

Me encanta este par! Y me encanta como escribe Arantza!! Espero con ansias el siguiente caso。。。

Las mariquitas también leen

Cuando tuve en mis manos el nuevo libro de @arantzaportabales sabía que no quería saber nada del mundo hasta que lo terminase, y así ha sido。 Imposible parar hasta el final, intentando ponerme en la piel de dos de mis inspectores favoritos y resolver el caso por mí misma。 Y bueno, Arantza me ha llevado por donde ha querido。 Mil teorías se me pasaban por la mente y me las iba desmontando una tras otra。 Alguna he acertado, pero no sé si por casualidad o porque mis neuronas estaban inspiradas, y ot Cuando tuve en mis manos el nuevo libro de @arantzaportabales sabía que no quería saber nada del mundo hasta que lo terminase, y así ha sido。 Imposible parar hasta el final, intentando ponerme en la piel de dos de mis inspectores favoritos y resolver el caso por mí misma。 Y bueno, Arantza me ha llevado por donde ha querido。 Mil teorías se me pasaban por la mente y me las iba desmontando una tras otra。 Alguna he acertado, pero no sé si por casualidad o porque mis neuronas estaban inspiradas, y otras me han dejado pasmada。📚ARGUMENTO: Seis amigos se reúnen después de más 20 años sin verse。 Eran jóvenes sin hogar, acogidos en un piso de menores tutelados, y forjaron más que una amistad, eran familia。 Pero cada uno hizo su vida y llegó el momento de reencontrarse。 Sin embargo, en la cena, uno de ellos aparece muerto y todo apunta a que el pasado vuelve para ajustar cuentas。📚PERSONAJES: Vuelven Abad y Barroso, y con numerosas novedades。 Adoro a este par y la química que hay entre ellos。 Con el grupo de amigos he sentido de todo: empatía, lástima, sospecha。。。 porque al final, uno a uno han ido cayendo bajo mi radar de suspicacia。 Quién dice la verdad y quién miente es tarea para el dúo policial, pero también para el lector。📚ESTILO Y AMBIENTACIÓN: Escrito en tercera persona en su gran mayoría, hay ciertos capítulos en primera persona。 Es una novela coral, marca de la casa de la autora。 Y no solo con protagonismo de Santi y Ana, sino que también tenemos el punto de vista de todos los miembros del grupo, otros policías e incluso los sospechosos。 La prosa engancha, muy directa y sin adornos superfluos。📚BONUS: Arantza hace un homenaje a una obra de Agatha Christie y muy acertada。 Esta serie nunca me defrauda。 Ya necesito #MásAbadYBarroso 。。。more

Laura Varela

Imparable Arantza Portabales。 Si no me cabía duda de que este libro no podía defraudarme, tras terminarlo, me quedo con la sensación tan buena de haberme pasado un camión por encima。 Estoy agotada con este nuevo caso de Abad y Barroso, sin poder parar de leer, me he pasado todo el libro queriendo desentrañar quién es el/la asesin@, he dudado hasta del apuntador, y como no podía ser de otra manera el final te deja con la boca abierta, sobre todo por como lo destripa, he sentido auténtico vértigo Imparable Arantza Portabales。 Si no me cabía duda de que este libro no podía defraudarme, tras terminarlo, me quedo con la sensación tan buena de haberme pasado un camión por encima。 Estoy agotada con este nuevo caso de Abad y Barroso, sin poder parar de leer, me he pasado todo el libro queriendo desentrañar quién es el/la asesin@, he dudado hasta del apuntador, y como no podía ser de otra manera el final te deja con la boca abierta, sobre todo por como lo destripa, he sentido auténtico vértigo y de nuevo me quedo con ganas de más, mucho #MásAbadyBarroso, mucho más de Arantza Portabales 。。。more

Marisolera

Se me ha hecho un poco lento, y un poco enrevesado。 Confieso que sospeché de todos en algún momento。Pero sobre todo, no soporto a Abad。 Como el perro del hortelano, ni come ni deja comer al amo。 No sé cómo Barroso lo soporta。

Pol Albalat

Para mi esta un peldaño por debajo de las dos primeras entregas pero así y todo he disfrutado leyendolo。 Esperando el siguiente!

Kiko

Nueva entrega de Abad y Barroso。 Sin duda espectacular historia y trama completa。 Una más y con ganas de que siga el camino

Aitziber

Libro que engancha con capítulos cortos, se lee en un abrir y cerrar de ojos。 Una reunión de viejos amigos con un pasado muy marcado。 Un sospechoso claro pero no así los indicios。 Vidas muy duras la de los personajes; guiños a personajes reales (escudo del Capitán America 😂), el amor imposible…todo lleva a un final redondo。 El tema romántico de los protagonistas es lo que menos me ha gustado; a veces se me hacian pesados。 Será que me va más la acción。 Como siempre Arantza no defrauda

Rita。M。M。B

He dudado mucho entre darle 3 o 4 estrellas。 Al final me decidí por 4 ya que lo leí tan rápido y me engancharon tanto esos capítulos tan cortitos que creo que no se merece un 3。 Me gusta mucho como escribe Arantza, me gustan esas reflexiones tan suyas y la manera de contar las cosas。 Respecto a la trama, quizás haya sido la que menos me gustó de todas las suyas (que las he leído todas) lo cual no significa que no estuviera bien trazada y me mantuviera con la duda entre dos de los personajes hast He dudado mucho entre darle 3 o 4 estrellas。 Al final me decidí por 4 ya que lo leí tan rápido y me engancharon tanto esos capítulos tan cortitos que creo que no se merece un 3。 Me gusta mucho como escribe Arantza, me gustan esas reflexiones tan suyas y la manera de contar las cosas。 Respecto a la trama, quizás haya sido la que menos me gustó de todas las suyas (que las he leído todas) lo cual no significa que no estuviera bien trazada y me mantuviera con la duda entre dos de los personajes hasta el final。 Quizás me sobró un poco de esa relación tan platónica entre ellos, aunque en las últimas líneas deja claro que habrá Abad y Barroso para rato。Una frase que me llegó: "es curioso saber que uno es el artífice de la felicidad ajena。 Nadie debería ser consciente de ese poder"Lectura totalmente recomendable 。。。more

Chus Martínez

Excelente novela。 Quiero #másabadybarroso

Marysoc

Sin parar de leer desde q lo empecé, el tema del asesinato y sus derivadas como siempre muy bien establecido y con muchos giros, pero lo de la tensión Abad- Barroso es otro nivel estaba vez han traspasado bastantes pasos entre jefe y segundo y entre los " mejores amigos" 。。。。espero más Sin parar de leer desde q lo empecé, el tema del asesinato y sus derivadas como siempre muy bien establecido y con muchos giros, pero lo de la tensión Abad- Barroso es otro nivel estaba vez han traspasado bastantes pasos entre jefe y segundo y entre los " mejores amigos" 。。。。espero más 。。。more

Takoneando entre libros

Pues me da mucha pena ponerle solo 3 estrellas。 Arantza es una de mis autoras favoritas y todo lo que he leído anteriormente de ella me ha gustado muchísimo, pero en este caso。。。psssee。Sigue sobrándome tanto salseo entre policías y en este caso ya tenemos doblete (no digo nada más)。 Además, Abad me molesta como personaje, no lo soporto ni me aporta nada, la verdad。。。me cansa ya con su "lucha"。Por otro lado, la trama del libro aunque la autora ha querido hacer un homenaje a una famosa novela de A Pues me da mucha pena ponerle solo 3 estrellas。 Arantza es una de mis autoras favoritas y todo lo que he leído anteriormente de ella me ha gustado muchísimo, pero en este caso。。。psssee。Sigue sobrándome tanto salseo entre policías y en este caso ya tenemos doblete (no digo nada más)。 Además, Abad me molesta como personaje, no lo soporto ni me aporta nada, la verdad。。。me cansa ya con su "lucha"。Por otro lado, la trama del libro aunque la autora ha querido hacer un homenaje a una famosa novela de Agatha Christie (no diré cual por el spoiler que sería), se me ha quedado meeehhh。 Muy previsible desde el comienzo y sin esa tensión y/o intriga que ha caracterizado las otras entregas de esta serie。Y lo que más me duele。。。 salvo en la primera frase del libro, no he encontrado (o no he sabido ver) esa narrativa que es característica ya de esta autora; esa manera de contar las cosas para mí es lo que la hace especial y lo que hace que me da igual lo que me cuente。。。 pero aquí no he sentido nada de eso。Bueno, de unos cuantos libros de diversos géneros que le he leído, que este me haya parecido más flojo, no es grave。 Habrá que seguir leyendo más, ya que merecerán la pena seguro。 。。。more

Fabiana。Lectora

This review has been hidden because it contains spoilers。 To view it, click here。 Le pongo 2 sólo porque me gustaron mucho los anteriores y le permito a la autora un libro flojo。 Mucho tema de amor en el medio de un policial que opacaron una historia que podría haber sido muy buena。 1。 ¿Tantas hojas dedicadas al amor platónico entre los detectives? Esto ya viene de los dos libros anteriores y realmente me aburrió sobremanera。 Un amor tipo adolescente que se aman pero no pueden estar juntos … me aburrió muchísimo。 Decenas de páginas de lo mismo。 2。 Diálogos eternos entre los d Le pongo 2 sólo porque me gustaron mucho los anteriores y le permito a la autora un libro flojo。 Mucho tema de amor en el medio de un policial que opacaron una historia que podría haber sido muy buena。 1。 ¿Tantas hojas dedicadas al amor platónico entre los detectives? Esto ya viene de los dos libros anteriores y realmente me aburrió sobremanera。 Un amor tipo adolescente que se aman pero no pueden estar juntos … me aburrió muchísimo。 Decenas de páginas de lo mismo。 2。 Diálogos eternos entre los detectives。 Se la pasaron todo el libro hablando entre ellos。 En el libro anterior el detective nunca habla y en este habla todo el libro。3。 Ella salió con el otro detective pero ahora es la novia del comisario。 Sigue la cosa del amor。 Ufffffffffff XD 🙄4。 Una copa con el comisario y ya están de novio y van a comer a la casa de la madre jajajajajaja 😂 Ya no existen más esas relaciones de ser novios en 24 horas。5。 Y qué decir de los sospechosos………。 todos malos mentirosos rebuscados cínicos soberbios y ocultadores por demás。Esperaba más。 Belleza Roja y La vida secreta de Úrsula Bas me parecieron dos librazos fantásticos 。。。。 🤷🏻‍♀️ 。。。more

Marta Cañigueral Ayllón

Como siempre, @arantzaportabales nos trae una novela de 5⭐️ (y porque no hay más)。Solo con leer las primeras páginas, sabrás que va a ser así。Me encanta su mente retorcida; tan parecida a la mía porque en la página 80 y pico ya sabía lo que iba a pasar y, aun así, no he dejado de disfrutarla ni una sola línea。Bravo! 👏🏼👏🏼Eso sí, ese final, esa última frase… 😱Necesito YA (pero YA) una nueva entrega de #AbadYBarroso。Enhorabuena por volver a hacerlo una vez más。 👏🏼👏🏼👏🏼Señoras y señores, he aquí la j Como siempre, @arantzaportabales nos trae una novela de 5⭐️ (y porque no hay más)。Solo con leer las primeras páginas, sabrás que va a ser así。Me encanta su mente retorcida; tan parecida a la mía porque en la página 80 y pico ya sabía lo que iba a pasar y, aun así, no he dejado de disfrutarla ni una sola línea。Bravo! 👏🏼👏🏼Eso sí, ese final, esa última frase… 😱Necesito YA (pero YA) una nueva entrega de #AbadYBarroso。Enhorabuena por volver a hacerlo una vez más。 👏🏼👏🏼👏🏼Señoras y señores, he aquí la jefa del thriller nacional。 😈#ElHombreQueMatóAAntíaMorgade #Thriller #Lectura #Novela #Novedad 。。。more

Montse #SeguiréLeyendo

Enorme la Portabales

Ana

Vinte anos despois da morte de Antia Morgade, as seis persoas que o viviron en primeira persoa deciden reencontrarse。 Qué pasará cando as pantasmas do pasado tamén se reencontren con eles?Unha vez máis, Arantza danos un libro frenético, cunha trama enrevesada e que nos vai ter pegadas ás súas páxinas dende o primer momento。 Veremos a historia dende varios puntos de vista (algo que me encanta), coñeceremos pouco a pouco todas as verdades e segredos que agochan as persoaxes involucradas, e unha ve Vinte anos despois da morte de Antia Morgade, as seis persoas que o viviron en primeira persoa deciden reencontrarse。 Qué pasará cando as pantasmas do pasado tamén se reencontren con eles?Unha vez máis, Arantza danos un libro frenético, cunha trama enrevesada e que nos vai ter pegadas ás súas páxinas dende o primer momento。 Veremos a historia dende varios puntos de vista (algo que me encanta), coñeceremos pouco a pouco todas as verdades e segredos que agochan as persoaxes involucradas, e unha vez máis acompañaremos a Barroso e Abad no intento de resolver o caso。 Adoro a estes dous protagonistas, e acompañar a súa evolución durante tres libros conseguiu que lles collese moitísimo cariño。Non creo que faga falta dicir que recomendo esta serie de libros ata a saciedade, se vos gustan as novelas policiacas e tremendamente adictivas,non vos van defraudar。 Ademáis é un retelling de "Y no quedó ninguno", qué máis motivos buscades? 。。。more

Tag

    el hombre que mató a antía morgade el hombre que mató a antía morgade arantza portabales